Την 24-7-2014 το Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών ομοφώνως αποφάσισε «να απέχουν όλα τα μέλη του από τις συνεδριάσεις του Εφετείου στις συνθέσεις του οποίου συμμετέχει» συγκεκριμένη δικαστής «για τους λόγους, που αναφέρονται στο από 15-7-2014 Δελτίο Τύπου του Α.Σ.Α», ενώ αμέσως ακολούθησαν απαντητική Ανακοίνωση του συνδικαλιστικού σωματείου «Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων» και ανταπαντητική Ανακοίνωση του προέδρου του Δ.Σ.Α..
Για όλα αυτά αφορμή αποτέλεσε η πεισματική προσπάθεια συγκεκριμένου δικαστικού σχηματισμού για διεξαγωγή της δίκης για τους πυραύλους TOR Ml χωρίς συμμετοχή δικηγόρων, ενώ η αιτία ανάγεται σε διαφορετικές αντιλήψεις για το ρόλο των δικηγόρων στην απονομή δικαιοσύνης.

Προσφάτως σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης επιχειρήθηκε να ψηφισθεί από τη Βουλή διάταξη, που θα επέτρεπε τη διεξαγωγή δικών «μεγάλης διάρκειας» χωρίς δικηγόρους. Μετά τις έντονες αντιδράσεις του νομικού κόσμου η ενλόγω επικίνδυνη διάταξη δεν συμπεριελήφθη στο Ν.4274/2014.

Ωστόσο «το καλό το παληκάρι ξέρει και άλλο μονοπάτι». Μετά την αποτυχία εισαγωγής ρύθμισης για δίκες χωρίς δικηγόρους, που ούτε ο Στάλιν στις δίκες της Μόσχας ούτε ο Τζ.Μπους στις παρωδίες δικών στο Γκουαντανάμο διενοήθησαν, και πάλιν επιχειρείται – εκ πλαγίου – η διεξαγωγή δικών χωρίς δικηγόρους με πειραματική δοκιμή – άλλως prova generate – την εκδίκαση της υπόθεσης των πυραύλων TOR-ΜΙ, όπου με ερμηνευτική διαστρέβλωση του περιεχομένου ισχυουσών διατάξεων του Κ.Ποιν.Δ., που αφορούν υποθέσεις με αρνούμενους τη συμπαράσταση δικηγόρου διαδίκους, σκοπείται αδιανόητο αθεμιτούργημα, που συναντά την αντίσταση των συνηγόρων υπεράσπισης με την ομόφωνη συμπαράσταση του Δ.Σ.Α., αλλά και την αδικαιολόγητη αντίδραση συγκεκριμένων δικαστών και εισαγγελέων με τη

Η Δικαιοσύνη ήρθε στον κόσμο ευθύς ως γενναιόψυχος άνδρας στάθηκε δίπλα σε αδύναμο συνάνθρωπο για να πολεμήσει την αυθαιρεσία της εξουσίας, που τότε είχε στυλοβάτες τη βία στρατιωτών και την αυθεντία δικαστών. Απόγονος αυτού του τολμητία είναι ο σημερινός δικηγόρος, χωρίς τη συμμετοχή του οποίου δεν νοείται δίκαιη δίκη, αφού χωρίς δικηγόρους η Δικαιοσύνη χάνει βασικό στήριγμα και ο πολίτης τη Δικαιοσύνη.

Στους χαλεπούς χρόνους της σημερινής πολύμορφης κρίσης, όπου δοκιμάζονται οι αντοχές του δημοκρατικού κράτους δικαίου, είναι ηλίου φαεινότερον ότι «ο δικάζων ανυπεράσπιστον δεν κρατεί ρομφαίαν Δικαιοσύνης αλλά εγχειρίδιον δολοφόνου», όπως ορθώς διακηρύσσει ο Βολταίρος.

 

Ιωάννης Κ. Μαντζουράνης